Dierenleed op het tramspoor

Indiendatum: mei 2015
Antwoorddatum: 1 jan. 1970

Op 19 mei 2015 stelde J.D. van der Lee (Partij voor de Dieren) ons schriftelijke vragen over dierenleed op het tramspoor.

Inleidend wordt gesteld:

"De fractie van de Partij voor de Dieren is op de hoogte gebracht van het feit dat er regelmatig aanrijdingen zijn tussen trams en dieren. Deze ongelukken gebeuren voornamelijk op de tramsporen waartussen gras is aangelegd. De dieren, hoofdzakelijk vogels, egels en konijnen, zoeken deze grasstroken op om te rusten of om eten te zoeken."

Hieronder volgen de vragen en onze beantwoording:

Vraag 1:
Is het college bekend met de vele aanrijdingen die de trams hebben met (kleine) dieren?

Antwoord:
De RET heeft ons informatie verstrekt over de hoeveelheid geregistreerde aanrijdingen van vogels door trams. Het blijkt te gaan om 29 vogels in 16 maanden tijd op het gehele tramnet.

Inleidend op vraag 2 wordt gesteld:

"Een medewerker van de R.E.T. heeft ons erop gewezen dat er bij het aanleggen van de tramsporen bewust wordt gekozen voor gras, omdat dit kostenbesparend is en geluiddempend werkt. Tevens zou het er mooier uitzien dan steen."

Vraag 2:
Klopt het dat de gemeente om die redenen gras aanlegt tussen de sporen? Indien nee, wat is dan de reden? Indien ja, kan het college aangeven hoeveel hoger de kosten zijn per strekkende meter indien kiezelstenen, klinkers of asfalt wordt gebruikt?

Antwoord:
Het is waar dat gras goedkoper is dan bijvoorbeeld asfalt. We kiezen echter primair voor groene trambanen, op locaties waar dit inpasbaar is, vanwege de bijdrage die gras levert aan de aantrekkelijkheid van de buitenruimte. Niet alleen het gras zelf draagt daaraan bij, maar ook bijvoorbeeld de combinatie met bloembollen of andere beplantingen vergroten die aantrekkelijkheid. Groene trambanen leveren verder een bijdrage aan de wateropgave van de stad, doordat groene trambanen meer water kunnen absorberen dan verharde trambanen. De vergroening in de stad draagt ook bij aan een beter klimaat in de stad en draagt bij aan de afname van de zogenaamde hittestress, als gevolg van de vele verharde oppervlakken, in de stad. Een bijkomend argument is dat gras zorgt voor een langdurig betere ligging van het spoor. Dat betekent: meer comfort voor reiziger en bestuurder.
Het prijsverschil tussen gras en asfalt- en elementverharding is sterk afhankelijk van de situatie ter plaatse. Indicatief ligt het verschil in een range van C 90,- tot C 340,- per m2 in het voordeel van gras.

Inleidend op vraag 3 wordt gesteld:
"Naast het ernstige dierenleed wat een dergelijke aanrijding veroorzaakt, kost het ooktijd en geld. De materiële schade aan de tram kan groot zijn en de dienstregeling is ook meteen ontregeld."

Vraag 3:
Is het college bereid om bij komende reparaties en/of renovaties aan het tramspoor het gras te vervangen door bovengenoemde alternatieve materialen, te beginnen bij tramsporen waarbij veel aanrijdingen plaatsvinden met dieren? Zo nee, waarom niet?

Antwoord:
Nee, wat ons betreft wegen de voordelen van een groene trambaan, op de locaties waar dit inpasbaar is, ruimschoots op tegen de nadelen. Bovendien is niet aangetoond dat er op trambanen zonder gras minder sprake is van aanrijdingen met vogels. Wel wordt het volgende ondernomen: in juni gaat de RET bezien of en waar het mogelijk en wenselijk is om langs de trambaan een afscheiding te maken waar eenden en andere watervogels niet door kunnen.