Bijdrage: Renovatie Museum Boijmans van Beuningen

Voorzitter,

Afgelopen november hebben we de puinhopen van het renovatieproject getracht uitvoerig uiteen te zetten. Sinds 20 december 2018 heeft het college al viermaal een verschillende koers uitgezet voor de renovatie. Het begon met blinde ambitie, want geen concreet plan. De ruim 220 miljoen euro was feitelijk een blanco cheque, want geen idee waar het aan moest worden uitgegeven. Medio 2020 kwam B&W op haar schreden terug. Asbestsanering bleek al duur genoeg. Wel wilde het college “uitwerking van een ontwerp met perspectief op ambitie in de toekomst”. Citaat. Vaagtaal. Een jaar later in 2021 bleek het onvermogen van het college compleet. Het renovatieproject werd opeens een kwaliteitsslag van het Museumpark en het college vroeg de gemeenteraad akkoord te gaan “om op een later moment de keuze te maken tussen het ambitie- en basis+-scenario.” Citaat. Amper een half jaar later ging het college weer een andere kant op. Deel vier van deze saga. Het college wilde dit keer “renovatie van Museum Boijmans Van Beuningen (MBVB) waarmee het museum voor een belangrijk deel volgens ambitie wordt gerenoveerd en vernieuwd en de weg wordt opengehouden naar het realiseren van verdere ambitie voor een toekomstbestendig museum.”

Het zwabberend beleid is ongekend en ook gekmakend. In de eerste plaats voor de Rotterdammers die hun museum met een belangrijk deel van de gemeentelijke collectie tien jaar moeten missen. Tien jaar, dat is een hele schoolgeneratie die het verhaal van de stad moet missen. Maar deze wanprestatie is ook gekmakend voor de museumorganisatie die feitelijk ontheemd is geraakt door gemeentebeleid en straks een gemankeerd en veel te duur gebouw terugkrijgt.

De kans is zeer aannemelijk dat we door de nieuwe kostenoverschrijdingen tot liefst zeventig miljoen binnen afzienbare tijd een vijfde (!) koers voorgeschoteld krijgen. Kijk, het college weet gewoon wat ze aan wil met het gebouw en onze collectie.

Als we recente berichtgeving over correspondentie tussen museum en gemeente goed begrijpen, dan is er al zowat een briefroman gewijd aan het beschrijven van de noodzaak tot onderhoud van het museum. Naja, briefroman. Het was vooral onbeantwoorde liefde vanuit gemeentezijde. Het jarenlang uitstellen van onderhoud heeft namelijk geleid tot deze ellende.

Hoe nu verder, voorzitter? Partij voor de Dieren heeft van meet af aan gekozen voor een toekomst van het gebouw zoals we het al die jaren al kenden. We waren – én zijn er blij mee. We roepen de wethouder daarom op te kiezen voor BasisPlus, hiervoor een Programma van Eisen op te stellen en het museum zo snel mogelijk af te maken en weer open te gooien voor het publiek. We zullen daarvoor met een motie komen in de eerstvolgende raadsvergadering.

Tot zover, voorzitter.

--

Klik hier voor de uitzending van de vergadering op het raadsinformatiesysteem van de gemeenteraad van Rotterdam.