Bijdrage: Debat beant­woording schrif­te­lijke vragen over 'Het beste plan voor de wijk'

Voorzitter,

Zes panden in het Liskwartier. De gemeente staat open voor een bod op alle zes tegelijk. Bezichtigen is niet mogelijk. En: “Er is geen vraagprijs van toepassing. Geïnteresseerden hebben de mogelijkheid om op basis van eigen inzicht een bieding uit te brengen.” Waarbij je eerst een procesdocument moet ondertekenen voor aanvullende informatie. Dit stond in het informatiememorandum van de makelaar, op 12 november openbaar gemaakt. Zo gaat de verkoop van niet-kernvastgoed in zijn werk. Stichting 8x10 is een van de vele maatschappelijk geëngageerde organisaties in de stad die op deze manier feitelijk buitenspel worden gezet. Hoe kunnen zij opboksen tegen de diepe zakken van beleggers en investeerders?

Want voorzitter, het college koerst aan op verkoop van veel gemeentelijke vastgoed aan dit soort partijen. Navraag van ons leert dat er vrijwel nooit gebruik wordt gemaakt van het ‘beste plan voor de wijk’ uit de Kadernota vastgoed, waarvan ik weet dat veel partijen er hun hoop op hadden gevestigd bij instemming met dit beleid. In de afgelopen jaren is verkoop onder het hoogste bod met één hand te tellen. Het is een holle frase in het vastgoedverkoopbeleid.

De casus Bergselaan 186a is illustratief. Er mankeert van alles aan het pand, de gemeente heeft het zwaar verwaarloosd. Daar plaatst zij dan een huurder in op basis van de Leegstandswet, dus een huurder die nul rechten heeft. Die huurder krijgt binding met het pand, ziet kansen voor verbetering en daarnaast is er ook binding met de wijk. De huurder wil het pand kopen, iets wat in lijn is met het beleid van de gemeente om de zogenoemde niet-kernportefeuille te verkopen. Het is dan typisch koopmansgedrag van het college om niet in te gaan op dit bod, maar om een makelaar met ongetwijfeld een hoge courtage in de arm te nemen op zoek te gaan naar de diepste zakken.

Het pand aan de Bergselaan is van Vestia. Hoe kan de gemeente het dan verkopen?

Ik kijk mijn medecommissieleden aan om te horen wat zij hier eigenlijk van vinden. Vinden wij dat het college ons vastgoed zo mag verkopen, zich verschonend van de opvatting dat gemeentelijk vastgoed bij verkoop nog een relevant publiek doel kan dienen door er maatschappelijk betrokken organisaties mee te begunstigen? Waarom staan we het toe dat het hoogste bod zo leidend is? Ik hoor het graag.

Tot zover, voorzitter.

--

Klik hier voor de uitzending van de vergadering op het raadsinformatiesysteem van de gemeenteraad van Rotterdam.