Bijdrage: Dak- en thuis­lo­zen­beleid (‘Op weg naar herstel en een thuis’)

Voorzitter,

We schrijven 15 mei 2014. Bijna tien jaar geleden. Op die dag sprak de gemeenteraad zich ondubbelzinnig uit over het groeiende probleem van dakloosheid in de stad. Met de motie ‘Niemand slaapt op straat’ werd unaniem besloten dat er altijd genoeg opvangcapaciteit is voor personen zonder dak of thuis. Want niemand slaap op straat. Een ondubbelzinnige motie en een duidelijke uitspraak van het hoogste orgaan van de stad.

Aanleiding van de motie van destijds was dat het college wilde bezuinigen op beleid om dakloosheid te voorkomen en aan te pakken. De 45 raadsleden van toen wilden dat geld nooit een rol speelt in het oplossen van dit probleem.

Waar staan we nu, voorzitter? Dakloosheid is de afgelopen jaren ontzettend hard toegenomen. Het is schrijnend om te zien dat veel van onze stadsgenoten een zwervend bestaan moeten leiden en hun nachtrust moeten vinden op straat. Gênant dat een rijk land als Nederland zoveel dak- en thuisloosheid kent. Het aantal dak- en thuislozen is volgens cijfers vorig jaar met een kwart toegenomen. Vooral onze jongeren zijn kwetsbaar, met een toename van liefst vijftig procent in de leeftijdscategorie van 18 tot 22 jaar.

Niemand slaap op straat? Was het maar zo.

Als gemeenteraad moeten we gewoon alles op alles zetten om dit veelkoppige monster de koppen in te drukken. We hebben dat zelf met elkaar afgesproken. Destijds in 2014, ook laatst als uitgangspunt in het Woonakkoord. Niemand slaap op straat. Bevordering van huisvesting voor alle mensen is voorwerp van zorg der overheid, dixit artikel 22 van de Grondwet. Handel daar dan ook naar, voorzitter.

In de tussentijd hoeft niemand op straat te slapen. Niemand: mensen én dieren. Wie komt er op voor de gezelschapsdieren die nu ook maandenlang in park of tentje in de berm langs de snelweg moeten bivakkeren, omdat er geen plek voor ze is in de nachtopvang? Al in 2019 kondigde wethouder De Langen aan dat de nachtopvang zou worden toegerust voor dak- en thuislozen die honden bij zich hebben. Het wordt nu echt tijd om het eens voor elkaar te krijgen, voorzitter. In gelul kun je niet slapen. Nog altijd worden mensen met hond geweigerd bij de nachtopvang. Die slapen dus op straat, als ze al kunnen slapen.

Wij dienen de motie ‘Help ook de dieren zonder dak of thuis’. Met als verzoek een afrekenbaar tijdspad voor inclusie van deze kwetsbare doelgroep in het dak- en thuislozenbeleid. Een beschaafde stad laat zich namelijk afmeten aan de wijze waarop ze met hun dieren omgaan.

Tot zover.

--

Klik hier voor de uitzending van de vergadering op het raadsinformatiesysteem van de gemeenteraad van Rotterdam.